علائم ، عوارض و راه درمان بیماری آبله مرغان چیست؟
بررسی اجمالی بیماری آبله مرغان
بازدید کننده محترم می توانید مقاله آبله مرغان را بصورت صوتی گوش دهید.
آبله مرغان یا (varicella) یک عفونت ویروسی است که باعث بروز جوش های کوچک روی پوست و خارش آنها می شود. آبله مرغان یک بیماری بسیار واگیردار است. در گذشته قبل از واکسیناسیون آبله مرغان، تقریبا همه افراد تا قبل از نوجوانی به این بیماری مبتلا می شدند، که گاهی اوقات با عوارض جدی همراه بود. امروزه تعداد افراد مبتلا و بستری شدن آنها به طور چشمگیری کاهش یافته است.
برای اکثر مردم، آبله مرغان یک بیماری خفیف است. با این حال، بهتر است واکسن آن را بزنید. واکسن آبله مرغان Varivax یک روش مطمئن و موثر برای جلوگیری از عفونت آبله مرغون و عوارض احتمالی آن است. این واکسن تقریبأ برای 98 درصد افراد می تواند مفید باشد.
فهرست مطالب مقاله آبله مرغان :
- آبله مرغان چیست ؟
- علائم آبله مرغان کدامند ؟
- علت بروز آبله مرغان
- تشخیص آبله مرغان
- راه های درمان این بیماری
- درمان خانگی
- مراجعه به پزشک و برنامه ملاقات
- چه کسانی در معرض خطر جدی قراردارند ؟
- آبله مرغان و حاملگی
- آبله مرغان و زونا
- آیا واکسن آبله مرغان ایمن و موثر است ؟
- سخن پایانی
علائم آبله مرغان
آبله مرغان 10 تا 21 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولا حدود 5 تا 10 روز طول می کشد تا خوب شود. جوش های کوچک و زیاد نشانه ای از آبله مرغان هستند. علائم و نشانه های دیگر که ممکن است یک یا دو روز قبل از جوش ها ظاهر شوند عبارتند از:
– تب
– از دست دادن اشتها
– سردرد
– خستگی و احساس بی حوصلگی
هنگامی که جوش ها ظاهر می شوند، سه مرحله وجود خواهد داشت:
– افزایش جوش های برجسته صورتی یا قرمز کوچک، که طی چند روز از بین می روند.(پاپول)
– تاول های کوچک که از جوش های ریز به وجود می آیند.(وزیکول)
– تاول هایی که روی پوست ایجاد شده بودند، می ترکند و زخم می شوند تا بعد از چند روزی خوب شوند.(پوستول)
بیماری آبله مرغان 48 ساعت قبل از ظاهر شدن جوش ها و تا زمان خوب شدن تمام جوش ها و تاول ها واگیردار است. این بیماری معمولا در کودکان سالم بسیار خفیف است. در موارد شدید، جوش ها ممکن است کل بدن را بپوشانند و حتی در گلو، و چشم ها نیز ایجاد شوند.
اگر کودک شما دانش آموز است از زمان مشاهده بیماری تا بهبود کامل از فرستادن وی به مدرسه خودداری نمایید و اجازه ندهید با دوستان و سایر بچه ها بازی کند.
علت بروز بیماری آبله مرغان
آبله مرغان با حمله یک ویروس به نام هرپس زوستر ایجاد می شود. این بیماری ممکن است از طریق تماس مستقیم با جوش ها سرایت یابد. همچنین ممکن است زمانی که فرد مبتلا به آبله مرغون عطسه یا سرفه می کند، افراد اطراف او نیز از طریق قطرات ریز پخش شده در هوا به این بیماری مبتلا شوند. خطر ابتلا به این بیماری برای گروهی بیشتر خواهد بود که:
– تا به حال آبله مرغان نگرفته اند
– دانش آموزان
– واکسن آبله مرغان را نزده اند (البته در ایران واکسن فقط در شرایط خاص تجویز می شود)
– در مدرسه یا مرکز مراقبت از کودکان کار می کنند
– با کودکان زندگی می کنند
عوارض جانبی بیماری آبله مرغان
این بیماری معمولا بسیار خفیف است. اما همچنین می تواند جدی باشد و به عوارض شدید یا حتی مرگ منجر شود. این عوارض عبارتند از:
– عفونت های باکتریایی پوست، بافت نرم، استخوان، مفاصل یا جریان خون
– کم آب شدن بدن
– ذات الریه
– التهاب مغز (آنسفالیت) که به ندرت مشاهده شده است.
– سندرم شوک سمی
– سندرم ری که برای افرادی اتفاق می افتد که طی بیماری آبله مرغان آسپرین مصرف می کنند.
– التهاب عضله قلب (میوکاردیت)
– اختلال در راه رفتن (آتاکسی) که به ندرت مشاهده شده است.
تشخیص بیماری آبله مرغان
پزشکان به طور کلی آبله مرغان را بر اساس مشکلات گوارشی تشخیص می دهند. اگر در مورد تشخیص تردیدی وجود داشته باشد، آبله مرغون را می توان با استفاده از آزمایش های آزمایشگاهی، از جمله آزمایش خون یا کشت نمونه های ضایعه تشخیص داد.
درمان بیماری آبله مرغان
در کودکان سالم، بیماری آبله مرغون معمولا نیازی به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است آنتی هیستامین تجویز کند تا خارش را کاهش دهد. اما در بیشتر موارد، بیماری مجاز است که دوره خود را طی کند.
با این حال، برای افرادی که دارای عوارض بالایی از بیماری آبله مرغون هستند، پزشکان بعضی اوقات داروهایی برای کوتاه کردن طول عفونت و کمک به کاهش خطر عوارض جدی تجویز می کنند. اگر شما یا فرزندتان دچار عوارض جدی شده اید، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مثل آیزکلوویر (Zovirax) یا داروی دیگری به نام ایمونوگلوبولین داخل وریدی (Privigen) تجویز کند. این داروها ممکن است در طول 24 ساعت بعد از اولین بثورات، شدت بیماری را کاهش دهند.
سایر داروهای ضد ویروسی، مانند والاسیکلوویر (Valtrex) و فامسیکلوویر (Famvir)، همچنین ممکن است شدت بیماری را کاهش دهند، اما ممکن است برای همه شرایط مورد تایید یا مناسب نباشند. در بعضی موارد، پس از قرار گرفتن در معرض ویروس، پزشک ممکن است واکسن آبله مرغون را توصیه کند.
این کار می تواند از بیماری جلوگیری کند یا شدت آن را کاهش دهد. به هر کسی که به ویروس آبله مرغان دچار شده است، چه کودک و چه بزرگسال، هر دارویی حاوی آسپیرین را ندهید، زیرا این ترکیب با یک بیماری به نام سندروم Reye (نشانگان ری) مرتبط است.
درمان عوارض بیماری آبله مرغان
اگر عوارض شدیدی ایجاد شود، پزشک شما درمان مناسبی را تعیین می کند. درمان عفونت های پوستی و پنومونی ممکن است آنتی بیوتیک ها باشد. درمان آنسفالیت معمولا با داروهای ضد ویروسی همراه است. بستری شدن ممکن است در برخی موارد ضروری باشد.
شیوه زندگی و درمان خانگی
برای کمک به کاهش نشانه های شدید بیماری آبله مرغان، اقدامات زیر را انجام دهید:
پوست خود را نخارانید
خاراندن پوست می تواند باعث التهاب، بهبودی کند و زخم شدن پوست را افزایش دهد. اگر فرزند شما مداوم پوست خود را می خاراند: به دست های او دستکش بپوشانید، این کار را بخصوص در شب ها انجام دهید. علاوه بر این، ناخن های او را کوتاه نگه دارید و مرتب دست هایش را بشویید.
خارش و علائم دیگر بیماری آبله مرغان
بیماری آبله مرغان ممکن است خارش خیلی زیادی به همراه خود داشته باشد. این علائم، همراه با تب، سردرد و خستگی، می توانند باعث نگرانی هر کسی شوند. برای تسکین این علائم، می توانید کارهای زیر را انجام دهید:
– دوش آب سرد همراه با کمی جوش شیرین، بلغور جو دوسر خام یا بلغور جو دوسر کلوئیدی.
– لوسیون کالامین را بر روی پوست بمالید.
– رژیم غذایی مناسبی داشته باشید، اگر زخم های آبله مرغان در دهان نیز ایجاد شدند مایعات بیشتر مصرف کنید. (خوردن هندوانه پیشنهاد می شود)
– آنتی هیستامین ها مانند دیفن هیدرامین (بنادریل Benadryl، و سایر قرص های این خانواده) برای خارش مفید هستند. با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که کودک شما می تواند از آنتی هیستامین ها استفاده کند.
– استامینوفن (Tylenol، و سایر قرص های این خانواده) برای تب خفیف مناسب است.
– از لباس های نرم و نازک استفاده کنید و از لباس های گرم و زبر دوری کنید.
اجازه ندهید هر کسی که مبتلا به آبله مرغان است از آسپرین استفاده کند، زیرا ممکن است به یک بیماری جدی به نام سندورم ری مبتلا شود. و بدون مشاوره با دکتر خود تب بالا را درمان نکنید.
قبل از دادن هر نوع داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، و سایر قرص های این خانواده)، به یک فرد مبتلا به بیماری آبله مرغون، با پزشک خود مشورت کنید. برخی مطالعات نشان می دهند این نوع داروها ممکن است به عفونت ثانویه یا آسیب بافت منجر شود.
برای قرار ملاقات با پزشک خود آماده شوید!
اگر شما یا فرزندتان علائم و نشانه های رایج آبله مرغان را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. در این قسمت اطلاعاتی به شما ارائه می دهیم که می توانید با خیالی آسوده نزد پزشک خود بروید و هر سوالی که دارید از او بپرسید.
اطلاعاتی که باید در ملاقات با پزشک خود از او بپرسید
محدودیت های قبل از قرار ملاقات: از پزشک خود بپرسید که آیا هر گونه محدودیتی وجود دارد که شما و فرزنتدتان باید از آن پیروی کنید یا خیر. به عنوان مثال آیا باید فرزند خود را از بقیه افراد خانواده دور نگه دارید تا ویروس آبله مرغان به کسی سرایت نکند یا خیر، و آیا باید تنها زمانی فرزندتان را از خانه بیرون ببرید که می خواهید به پزشک مراجعه کنید یا خیر.
علائم بیماری آبله مرغان: هرگونه نشانه ای که شما یا فرزندتان داشته اید و نیز مدت زمان آنها را روی یک کاغذ بنویسید.
قرار گرفتن در معرض منابع احتمالی ویروس: فکر کنید که آیا طی یک یا دو هفته اخیر با فرد مبتلا به آبله مرغان در ارتباط بوده اید یا خیر.
اطلاعات کلیدی پزشکی: هرگونه مشکلات بهداشتی پزشکی دیگر و نام هر دارو که شما یا فرزندتان مصرف می کنید را یادداشت کرده و به پزشک خود بگوئید.
سوالاتی که باید از دکتر خود بپرسید را روی یک کاغذ بنویسید تا بتوانید از وقت خود و دکتر بیشترین بهره را ببرید.
سوالاتی که باید از پزشک خود در مورد بیماری آبله مرغون بپرسید عبارتند از:
1- علت اصلی بروز این علائم چیست؟
2- آیا ممکن است علت دیگری به جز آبله مرغان وجود داشته باشد؟
3- چه درمانی را توصیه می کنید؟
4- چه مدتی طول می کشد تا این علائم از بین بروند؟
5- آیا داروهای خانگی یا مراقبت های خاصی وجود دارد که بتوان در خانه انجام داد که به کاهش علائم آبله مرغون کمک کنند؟
6- آیا بیماری من یا فرزندم مسری است؟ تا چه مدتی این بیماری به سایرین سرایت می کند؟
7- چگونه می توانیم از خطر ابتلای دیگران به این بیماری جلوگیری کنیم؟
اگر خودتان فکر می کنید سوال دیگری نیز دارید، حتما از پزشک خود بپرسید.
چه انتظاری باید از پزشک خود داشته باشید؟
پزشک شما ممکن است این دست سوالات را از شما بپرسد:
1- متوجه چه نشانه ها و علائمی شده اید، و چند روز است که این علائم را دارید؟
2- آیا هیچ فرد دیگری اطراف شما وجود دارد که طی چند هفته اخیر علائم آبله مرغون را بروز داده باشد؟
3- آیا شما یا فرزندتان تا به حال واکسن آبله مرغان زده اید؟
4- آیا شما یا فرزندتان تحت هیچ درمان دیگری هستید؟
5- شما یا فرزندتان در حال حاضر چه داروهایی مصرف می کنید؟ هر نوع داروی تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و مکمل ها را نیز نام ببرید.
6- آیا فرزند شما به مدرسه یا مهد کودک می رود؟
7- آیا شما باردار یا در دوران شیردهی به نوزاد هستید؟
همچنین اگر هر کدام از این عوارض را دارید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید:
– جوش ها در یک یا هر دو چشم نیز وجود دارند.
– جوش ها بسیار قرمز، یا گرم هستند که نشانگر عفونت باکتریایی ثانویه است.
– جوش ها همراه با سرگیجه، اختلال در تمرکز، ضربان قلب، ضعف نفس، لرزش، از دست دادن هماهنگی عضلات، سرفه، استفراغ، یا تب بالاتر از 38.9 همراه باشند.
چه کسی در معرض خطر جدی قرار دارد؟
افرادی که در معرض خطر عوارض شدید ناشی از آبله مرغان قرار می گیرند، عبارتند از:
– نوزادانی که مادران آنها هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده اند یا واکسن آن را نزده اند.
– بزرگسالان
– زنان بارداری که تا به حال به این بیماری مبتلا نشده اند.
– افرادی که سیستم ایمنی بدن با درمان ها و داروهایی مانند شیمی درمانی یا بیماری های دیگری مانند سرطان یا HIV ضعیف شده است.
– افرادی که برای بیماری های دیگری داروهای استروئیدی مصرف می کنند، مانند کودکان مبتلا به آسم
– افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند که این کار سیستم ایمنی بدنشان را سرکوب می کند.
آبله مرغان و حاملگی
عوارض دیگر آبله مرغان برای زنان باردار است. آبله مرغان در اوایل بارداری می تواند مشکلات زیادی را در نوزاد ایجاد کند، که از جمله آنها می توان به وزن کم هنگام تولد و نقص های مادرزادی اشاره کرد. یک تهدید بزرگ تر نوزاد زمانی رخ می دهد که مادر یک هفته قبل از زایمان یا دو روز بعد از زایمان به آبله مرغون دچار می شود. اگر باردار هستید و در مقابل آبله مرغان ایمنی ندارید، با پزشک خود در این باره صحبت کنید.
آبله مرغان و زونا
اگر شما آبله مرغان را تجربه کرده اید، در معرض ابتلا به بیماری دیگری هستید که توسط ویروس واریسلا-زوستر ایجاد می شود و زونا نام دارد. پس از یک عفونت آبله مرغان، ویروس واریسلا-زوستر ممکن است در سلول های عصبی شما باقی بماند. سال ها بعد، ویروس می تواند دوباره فعال شود و شما را به بیماری زونا مبتلا کند.
این ویروس بیشتر در افراد مسن و دارای سیستم ایمنی ضعیف ظاهر می شود. زونا می تواند عوارض جدی خود را داشته باشد. به همین خاطر بسیار پیشنهاد می شود تمام افرادی که قبلا به آبله مرغان مبتلا شده اند، و به خصوص افراد مسن حتما واکسن زونا را بزنند.
واکسن آبله مرغون را چه افرادی باید بزنند؟
– کودکان
– کودکان سنین 7 تا 12 سال که واکسینه نشده اند
– بزرگسالانی که واکسینه نشده و هرگز به آبله مرغان مبتلا نشده اند
زدن واکسن آبله مرغان به افراد ذکر شده در قسمت پائین توصیه نمی شود:
– زنان حامله
– افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، مانند افرادی که به HIV مبتلا هستند یا افرادی که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند
– افرادی که به ژلاتین یا آنتی بیوتیک ها حساسیت دارند
اگر فکر می کنید که نیازی به واکسن آبله مرغان ندارید، با پزشک در مورد آن صحبت کنید. همچنین اگر می خواهید باردار شوید، حتما با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که نیازی به واکسن ندارید و اتفاقی برای نوزاد شما نخواهد افتاد.
آیا زدن واکسن آبله مرغان ایمن و موثر است؟
والدین معمولا دودل می شوند که آیا این واکسن ها بی خطر هستند یا خیر. از آنجایی که واکسن آبله مرغان در دسترس است، مطالعات زیادی به طور پیوسته آن را بی خطر و مؤثر معرفی کرده اند. عوارض جانبی به طور کلی خفیف بوده و شامل قرمزی، درد، تورم و تاول های کوچک می شوند.
نکته : واکسن آبله مرغان (Varivax) متاسفانه در ایران درحال حاضر در دسترس عموم نمی باشد و فقط در موارد خاص تجویز می شود.
سخن پایانی
در حالی که منتظر ملاقات با پزشک هستید، ممکن است بتوانید تب را با استامینوفن (تیلنول و سایر قرص های این خانواده) کاهش دهید. هر شخصی که مبتلا به آبله مرغان شده است، نباید قرص آسپرین مصرف کند. این امر به این دلیل است که آسپرین با سندروم ری، یک بیماری نادر اما به شدت تهدید کننده زندگی در افراد مبتلا به بیماری آبله مرغان، مرتبط است.
قبل از دادن هر نوع داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)، مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، سایر قرص های این خانواده)، به یک فرد مبتلا به آبله مرغان، با پزشک خود مشورت کنید. برخی مطالعات نشان می دهند این نوع دارو ممکن است به عفونت ثانویه یا آسیب بافت منجر شود. همچنین تا جایی که می توانید از بقیه افراد خانواده دور بمانید تا این ویروس به آنها نیز سرایت نکند.
از اینکه بار دیگر با ما همراه بودید متشکریم. برای خواندن اطلاعات پزشکی بیشتر می توانید به مجله آنلاین پروماگ مراجعه کنید. لازم بذکر است مطلب فوق جنب اطلاع رسانی دارد و حتماً قبل از مصرف هر گونه دارو با پزشک مشورت نمایید .
